‘Happy
Besday ayang abang yang ke19, semoga panjang umur dan ayang sentiasa dimurahkan
rezeki.’ Irsyad mengucapkan melalui mesej
‘Terima
kasih abang.’ Irsyad orang yang pertama yang
mengucapkan ucapan selamat hari lahirnya.
“Hai, besday girl.” Lima minit kemudian Irsyad menelefon Ainina.
“Hai, pakwe besday girl.”
“Nanti esok kita pergi dating ye cayang.” Irsyad mengajak
Ainina untuk keluar keesokan harinya.
“Ayang pilihlah sendiri,
ayang nak gelang ke rantai?” Irysyad berhenti di kiosk yang menjual barangan perak.
“Hmm gelanglah.” Pilih
Ainina.
“Pilihlah yang mana satu
yang ayang nak.”
“Yeaa... nak pilih yang
paling mahal sekalilah.” Usik Ainina.
“Kalau dalam budget boleh kalau tak cukup budjet ayang kena kerjalah kat sini
untuk bayar yang lebih tu.”
“Abang pilihlah ayang tak
tahulah nak pilih yang mana abang tengok yang mana satu cantik?” Irsyad
mengambil satu rantai bersertakan dengan loket berbentuk hati.
“Cantik abang yang ni.”
Komen Ainina.
“Ayang suka yang ni?”
“Apa-apa pun pilihan abang
ayang suka abang.”
“Ayang abang hanya mampu
beli rantai perak je tau, nanti kalau abang dah kerja gaji pun dah mahal abang
beli rantai emas pulak tau.”
“Abang, ayang tak kisah pun
abang nak bagi apa-apa pun. Asalkan abang ikhlas abang. Ayang tak kisah, kalau
abang tak bagi apa-apa pun tak apa yang ayang mahukan ingatan abang untuk
tarikh-tarikh yang bermakna je abang.” Ainina cukup menghargai keikhlasan yang
Irsyad tunjukkan kerana dia merasa sangat dihargai. Ainina terasa bahagia
kerana miliki cinta Irsyad. Walaupun hubungan mereka baru tak sampai sebulan
pun lagi tapi Ainina cukup selesa dengan layanan yang diberikan oleh Irsyad
sehinggakan merasakan bagaikan dia mengenali jejaka di hadapannya kini sudah
beberapa tahun.
Ainina cukup bahagia dengan
kehadiran Irsyad dalam hidupnya. Dia merasakan buat pertama kali dia terasa
dihargai dan menghargai insan yang menyayangi dirinya. Ke mana sahaja mereka
pergi pasti berdua. Semakin lama mereka bersama semakin Ainina merasakan mereka
semakin serasi. Irsyad cukup memahami dirinya, sikap Irsyad yang sentiasa ceria
membuatkan perhubungan mereka sentiasa ceria. Setiap masa dia bersama Irsyad
terasa seperti tidak mahu berpisah, hidupnya benar-benar terisi. Ainina semakin
menyayangi lelaki itu. Irsyad sering sahaja memberi kata-kata semangat untuk
Ainina belajar.
Irsyad sentiasa mengambil berat tentang Ainina.
Kadangkala sikap terlalu mengambil berat Irsyad itu boleh bertukar menjadikan
Irsyad seorang yang terlalu cemburu. Seringkala juga Irsyad mengawal pergerakan
Ainina sehinggakan untuk keluar bersama kawan-kawan rumah sewanya juga Irsyad
tidak dibenarkan. Katanya jika Ainina keluar bersama-sama rakannya Ainina akan
pulang lewat ke rumah. Duit Ainina pun akan banyak habis kerana Ainina suka
berbelanja tanpa berjimat. Memang Ainina akui dia kadangkala tidak pandai
mengurus kewangannya. Jika dia keluar bersama rakan-rakannya ada sahaja yang
akan dibelinya.
“Abang lama ayang tak kuar
dengan Yana ngan Jihan, esok kitorang nak keluar pergi bandar boleh? Please abang. Nanti dorang cakap ayang
sombong pulak nanti. Dorang ada jugak cakap kat ayang dah jadi macam Fazlin,
sejak couple dengan abang dah tak nak dah keluar dengan
diorang dah. Cuma bezanya ayang masih lagi berkawan dengan dorang tak lupa diri
macam Fazlin.”
“Okey abang bagi ayang keluar, tapi ayang kena janji sebelum pukul 7
abang nak ayang dah ada kat rumah boleh?”
“Yea... okey abang. Terima kasih abang.”
“Satu lagi nak belanja tu
ingat-ingat sikit, jangan beli benda mengarut-ngarut ayang tu bukan boleh
sangat tu. Nanti tengok Yana beli gincu, nak beli gincu Yana beli bedak nak
beli bedak.”
“Ye ayang tau.” Itulah sikap
Irsyad sentiasa mengingatkan Ainina supaya menggunakan duit pinjaman dengan
cermat. Ainina tau Irsyad berniat baik supaya dia berjimat kerana semester itu
masih panjang.
“Ayang nak keluar ni nak
beli barang apa-apa ke? Bukan hari tu kita dah pergi barang kelengkapan ayang
ke?” Irsyad bagaikan tidak melepaskan Ainina keluar bersama rakan-rakannya.
“Ayang nak pergi jalan-jalan
je, lepas tu kitorang nak pergi tengok wayang. Lepas tu kitorang balik lah.”
“Jangan nakal-nakal tau,
kalau abang tau ayang nak nakal-nakal dengan orang lain siap ayang.”
“ Ye abang, ayang kan dah
ada abang buat apa nak nakal-nakal dengan orang lain.”
Keesokan harinya seperti
yang dirancang Ainina dan kawan-kawannya keluar pergi ke bandar. Ainina terasa
seronok apabila sekali-sekala dia keluar bersama rakan-rakannya.
Sekurang-kurangnya Ainina dapat seimbangkan masa dia bersama-sama
kawan-kawannya dan masa untuk Irsyad. Ainina tidak kisah agar tiada hati yang
terluka dengan sikapnya. Dia tidak mahu rakan-rakannya berkecil hati jika
Ainina menolak pelawaan mereka untuk keluar bersama, dalam masa yang sama dia
juga mahu menjaga hati Irsyad yang tidak suka apabila Ainina keluar bersama
kawan-kawannya kerana Irsyad sering mengatakan Ainina akan lupa diri bila
berbelanja jika keluar bersama rakan-rakannya.
Sudah hampir satu jam Ainina
dan rakan-rakannya menunggu bas untuk pulang ke rumah sewanya.
“Yana, kau ada telefon along
tak?” Ainina gelisah bimbang dimarahi Irsyad.
“Aku dah mesej dia tadi
along cakap dia tak datang bandar, dia suruh kita tunggu bas.”
“Matilah aku, conform Irsyd bising ni.”
“Hmm untunglah ada orang
yang ambik berat.”
“Untung kau cakap? Dia bukan
boleh kalau aku balik lambat-lambat ni, nanti bisinglah dia tu yang aku tak
sanggup nak dengar.”
“Dia sebenarnya bimbangkan
keselamatan kau kalau kau balik lambat-lambat bukan apa tu.”
“Haa... panjang umur ni
Irsyad dah call mesti kena marahlah
ni.”
“Dekat mana ni?”
“Ayang dekat bus-stop lagi tunggu bas tak sampai-sampai
along pulak tak datang bandar.” Ainina segera menjawab.
“Kan abang dah cakap, mesti
lambat punyalah balik ni. Itu yang nak sangat pergi bandar tu. Kalau pergi
dengan abang tak adalah kena tunggu bas bagai tu. Dah nak malam ni, ayang tu
anak dara kalau jadi apa-apa macam mana?”
“Mana nak tau nak jadi macam
ni, kitorang dah tunggu bas dari tadi tak datang-datang nak buat macam mana.”
“Tunggu situ abang datang
ambik.”
“Yelah.” Ainina tidak mahu
Irysad memanjangkan leterannya.
“Yana, Jihan korang okey ke kalau Irsyad datang ambik aku?
Aku malas lah nak dengar dia membebel, dia cakap nak datang ambik aku. Nanti
kalau aku cakap tak payah makin panjang leteran dia tu. Macam mak orang lah
Irsyad tu asyik membebel je.”
“Baguslah tu Ainina, maknanya
dia ambil berat lah dekat kau. Kalu dia tak ambil berat maknanya dia tak
sayangkan kaulah tu.”
“Aku tahulah, tapi kesian
dekat korang aku tak sampai hati. Tadi datang bertiga sekali korang balik
berdua je.”
Tidak lama kemudian Irsyad
pun sampai, seraya itu juga bas yang ditunggu merak juga turut sampai.
“Wei nasib baik Irsyad
sampai sekali dengan bas, kalau tak matilah aku kena tunggu sorang-sorang aku
gerak dulu tau jumpa dekat rumah.”
“Okey Nina hati-hati.”
Irsyad tiba dengan mukanya
yang masam mencuka.
“Lor kenapa ni muka masam je
cuba senyum sikit tak hensemlah muka
macam tu.”
“Nilah yang abang tak suka
tau kalau ayang keluar dengan diorang susah, nak kena tunggu baslah kalau bas
tak datang dah buang masa. Kenapa tak telefon awal-awal tadi tak adalah kena
tunggu lama-lama macam ni.”
“Abang ayangkan tunggu
dengan budak-budak tu ayang okey je.”
“Ayang memanglah okey tapi abang yang tak okey. Abang risau kalau jadi kat ayang
macam mana?”
“Ayang okey jekan cayang?”
“Yelah, lainkali abang tak
bagi dah keluar dengan diorang. Kalau nak keluar pergi mana-mana pergi dengan
abang je.”
“Yes Boss” Ainina berkata sambil menganggkat tangannya tanda hormat
kepada Irsyad. Lantas Irsyad menarik perlahan hidung Ainina.
“Auw... sakitlah abang...”
“Geram abang, degil tak nak
dengar cakap abang ni.”
Ainina merasakan sikap
mengambil berat Irsyad ada kebaikannya. Namun kadangkala sikapnya itu
membuatkan Ainina rimas seolah-olah dia tiada masa untuk keluar bersama-sama
kawan-kawannya. Ainina tahu Irsyad sangat menyayangi dia dapat merasakan.
Irsyad tidak mahu kalau Ainina perlu bersusah payah sedangkan dia sentiasa ada
untuk gadis itu. Ainina hanya mahu menjaga hati kawan-kawannya. Dia tidak mahu
menjadi seperti orang lain, apabila sudah mempunyai kekasih kawan-kawan dilupakan.
Ada baiknya juga dia mendengar kata-kata Irsyad kerana jika dia keluar bersama
Irsyad duitnya akan dikawal ketat oleh Irsyad. Irsyad pasti akan melarang jika
dia mahu membeli sesuatu yang hanya membazirkan duit sahaja.
No comments:
Post a Comment